كساني كه در اردوگاه‌هاي كشورهاي عربي ديگر ساكن شده‌اند، مانند اردوگاه‌هاي فلسطينيان در سوريه، اردن و... هنوز خود را اهل همان شهري مي‌نامند و مي‌دانند كه از آنجا رانده شده‌اند.
كشتار، تنها نشانه معني‌داري است كه صهيونيست‌ها در طول 60 سال گذشته آن را با خود همراه داشته و با آن به گفت‌وگو پرداخته‌اند. كشتارهاي صبرا و شتيلا هنوز در خاطره عرب و عجم مانده است. تخريب هرروزه خانه‌هاي فلسطينيان با لودر و بولدوزر و اگر نشد با بمب‌افكن‌هاي نظامي، كاري است كه رژيم غاصب اسرائيل دائم مشغول آن است.
در طول سال‌هاي پس از انقلاب اسلامي همواره اين آرزو و اين اميد در دل ملت ايران جوشيده و باليده است كه روزي شاهد آزادي قدس شريف از چنگال بدترين دشمنان انسانيت و مسلمانان باشند.
اين روزها كه به «بهار عربي» معروف شده است و يكي‌يكي سلسله ديكتاتورهاي وابسته به غرب و رژيم صهيونيستي سقوط مي‌كنند و به حافظه بد تاريخ سپرده مي‌شوند براي ملت‌هاي مسلمان عرب، روزهاي شيرين و گوارايي است.
حكام وابسته به غرب، چنان اسير بي‌لياقتي و بي‌عرضگي هستند و بودند كه حتي به جاي مبارزه با رژيم اشغالگر قدس به جنگ با ايران پرداختند. اين نقطه سياه، در پرونده حكام عرب حامي صدام را تاريخ به سادگي فراموش نخواهد كرد. در حالي كه فرياد بلند انقلاب اسلامي، آزادي قدس شريف و كشور فلسطين بود.
اما امروز ملت‌هاي عرب و مسلمان، بيدار شده‌اند و اين بيداري را در راهپيمايي مصري‌ها، نيز ديگر مسلمانان عرب به وضوح مي‌شود به تماشا نشست.
فردا كه آفتاب بيداري مسلمانان كامل بدرخشد، تاريكي تمام اسرائيل را فراخواهد گرفت. آنها چاره‌اي جز ترك كشور غصب‌شده ندارند، بنابراين بهتر است از هم‌اكنون به فكر جايي براي رفتن باشند. فلسطين ديگر جاي خوش‌نشيني و زورگويي نيست.
يك كودك اسرائيلي به كودك فلسطيني گفت كه پدرم مي‌گويد شما تروريست هستيد، پدر تو چه مي‌گويد؟ و كودك فلسطيني پاسخ مي‌دهد كه پدر من چيزي به من نگفته است، چون پدر تو او را كشته است.
پيام بيداري اسلامي براي اسرائيل اين است كه يا بايد همه عرب‌ها و مسلمانان را بكشد يا بايد چمدانش را ببندد...