يك نكته بارز ديگر هم درباره نادري هست و اينكه او با تمام مصائبي كه بايد با آنها دست و پنجه نرم كند، تسليم نامهرباني‌ها نمي‌شود. گرچه در سينما و تلويزيون براي او از بابت فيلمنامه‌هاي خوبش، قدر و منزلت بيشتري نسبت به تئاتر قائلند، تئاتر براي او امر مهم‌تري است و هرگاه كه خبري از او درحوزه تئاتر منتشر مي‌شود، بيشتر متوجه وفاداري‌اش به دنياي تئاتر مي‌شويم. نادري عادت دارد شانس خود را در هر دوره مديريتي با يكي از نمايش‌هاي خوبش محك بزند. داستان از اين قرار است كه او اين‌بار مديريت جديد تئاترشهر و شوراي آن را با نمايشنامه «قاضي و رقصنده» مصادف كرده است تا آنها نشان دهند كه آيا حاضرند در دوره مديريت‌شان، تماشاگران مجموعه تئاترشهر را ميهمان يك نمايش خوب بكنند يا دوباره نمايشنامه‌نويس را آنقدر معطل مي‌كنند تا دوره مديريت‌شان را خالي از نشان حضور يكي از كارگردانان و نمايشنامه‌نويسان خوب بكنند. سيدصادق موسوي مدير جوان مجموعه تئاترشهر اين خبر را مي‌دهد كه عليرضا نادري قرار است در تئاترشهر اجرا داشته باشد. تا اينجاي كار آنها موافق اجراي نادري هستند، اما گره كار اين بار بايد به دست كساني ديگر باز شود. به عبارتي توپ را در زمين شوراي ارزشيابي و نظارت مركز هنرهاي نمايشي انداخته‌اند تا نگاه درباره اجراي نادري معطوف به رحمت اميني رئيس شوراي ارزشيابي و نظارت باشد. اميني با تاييد اين خبر به ايسنا مي‌گويد اعضاي شورا در حال خواندن نمايشنامه نادري هستند. نادري پيش از اين تجربه ردشدن نمايشنامه قاضي و رقصنده را براي اجرا در تئاترشهر دارد و اصرارش به دوباره پيشنهاد ندادن آن، حكايت تعلق‌خاطر داشتن به اين متن خاص را دارد. حال در روزهايي كه مديريت تئاتر با استعفاي دبيرجشنواره بين‌المللي‌اش و نامشخص بودن ابقاي مديركل هنرهاي نمايشي دچار آشفتگي خاصي است، شوراي تئاترشهر و مدير جوان آن به همراه رئيس شوراي ارزشيابي و نظارت مركز هنرهاي نمايشي، درگير مهياكردن شرايط براي اجراي يكي از نمايشنامه‌هاي خوب نادري هستند. يادمان باشد عليرضا نادري همان فيلمنامه‌نويس خوبي است كه براي حسن فتحي فيلمنامه سريال ميوه ممنوعه و در مسير زاينده‌رود و فيلمنامه تحسين‌برانگيز كيفر را نوشت.