پيشينه مبارزات و تجربيات سياسيگران به بهاي شخصيت‌هايي چون رباني مي‌توانست راهگشاي تامين آينده‌اي بهتر براي مردم افغانستان باشد و ترور او در واقع در راستاي منافع افراد و گروه‌هاي شناخته و ناشناسي است كه نه‌تنها دل در گروي سعادت و آينده روشن مردم افغانستان ندارند، بلكه مي‌كوشند با توسل به شيوه‌هاي مختلف و ابزارهاي گوناگون افغانستان را ناامن كرده و ماهي مراد خود را از آب گل‌آلود صيد كنند. بي‌ترديد تامين آينده‌اي بهتر براي مردم افغانستان در گرو همكاري و همياري همه گروه‌ها و طوايف اين كشور كثيرالطايفه است و دست زدن به اقداماتي همچون حذف عناصر موجه و مقبول در خلاف مسير تامين سعادت و صلح در افغانستان است. برهان‌الدين رباني در ماه‌هاي گذشته تلاش زيادي مصروف ساخت تا با مذاكره با برخي عناصر رده‌مياني و حتي رده‌بالاي طالبان آنها را مجاب كند به روند آشتي ملي در افغانستان بپيوندند و سلاح‌هاي خود را زمين بگذارند. وي بدين منظور به پاكستان سفر كرد و با مقامات پاكستاني و برخي رهبران طالبان ديدار كرد و در آخر نيز در همين راه جان خود را از دست داد. اين ترور سياسي علاوه‌بر آنكه نشاني از بي‌انگيزگي طالبان در پيوستن به فرآيند آشتي ملي است، نمايانگر اين مساله است كه هنوز افغانستان در مسير رسيدن به امنيت پايدار و صلح و ثبات راه درازي در پيش دارد و فرآيند خشونت و ترور هنوز اميدوار است با انجام اقدامات خشن اهداف سياسي خود را تامين كند. اين ترور نشان داد كه جامعه جهاني بايد توجه بيشتري به مصيبتي كه امروز در افغانستان جريان دارد، داشته باشد. آخر كلام اينكه در كنار تاكيد بر ضرورت آشتي ملي در افغانستان نبايد از اين حقيقت مسلم غافل شد كه تامين صلح بدون داشتن نيرويي قوي براي پشتيباني و محافظت از آن بيشتر به يك شعار مي‌ماند و ايالات‌متحده آمريكا به واسطه نقشي كه در اشغال افغانستان بر عهده گرفته بايد در قبال آينده مردم افغانستان و صلح و ثبات اين كشور و منطقه پاسخگو باشد و خروج نيروهاي اين كشور از افغانستان بدون ملاحظه توان عملياتي پابرجاي طالبان تنها فرار از «مسووليت سنگين» آغاز جنگي است كه بسياري از ناظران نسبت به بي‌فرجام‌بودن آن هشدار داده بودند.