به گزارش خبرنگار ما، سحرگاه بيستم بهمن 1389 به افسر نگهبان كلانتري 131 شهرري خبر رسيد مرد 24 ساله‌اي به نام «حامد» در خانه‌اش از پا درآمده است. همان موقع افسران دايره دهم اداره آگاهي مركز و بازپرس كشيك وقت دادسراي ناحيه 27 به ساختمان موردنظر رفتند و رسيدگي به جنايت را در دستوركارشان قرار دادند.
در آن بين همسر «حامد» به نام «مريم» گفت: از همان سال اول كه ازدواج كردم با شوهرم اختلاف داشتم.«حامد» تعادل روحي- رواني نداشت و سر هر اختلاف كوچكي، كتك‌كاري مي‌كرد.شوهرم روان‌پريش بود و چند بار دست به خودكشي زد.
زن 21 ساله ادامه داد: مي‌خواستم طلاق بگيرم اما خانواده «حامد» مانع شد.آخرين بار وقتي با شوهرم درگير شدم او خودزني كرد.در آن لحظه به «حامد» گفتم ديگر تحمل زندگي با او را ندارم و هر طور شده طلاق مي‌گيرم.
«مريم» افزود: شوهرم با شنيدن اين جمله، چاقو به دستم داد تا او را بزنم. من هم كه كنترل اعصابم را از دست داده بودم با چاقوي آشپزخانه، ضربه‌اي به شكمش زدم. «حامد» با همان وضع به رختخواب رفت و هرچه اصرار كردم با من به درمانگاه بيايد حرفم را گوش نكرد. صبح كه از خواب بيدار شدم متوجه شدم شوهرم جان سپرده است.
به دنبال تكميل تحقيق در دادسرا و بازسازي صحنه درگيري، كيفرخواست صادر و پرونده به شعبه 113 دادگاه كيفري استان تهران فرستاده شد.
در نشست رسيدگي به اين ماجرا كه ديروز به رياست قاضي «محمدسلطان همتيار» و با حضور چهار مستشار تشكيل شد ابتدا ذبيح‌زاده- نماينده دادستان- كيفرخواست را خواند: «نظر به تقاضاي اولياي‌دم براي مريم اشد مجازات مي‌خواهم.»
وقتي نوبت دفاع به زن خشن رسيد گفت: باور كنيد قصد كشتن «حامد» را نداشتم. شوهرم، اول خودزني كرد و در حالي كه با حرف هايش مرا عصباني كرده بود چاقو به دستم داد. نمي‌دانم چه طور شد كه روي زمين افتادم و چاقو به شكم «حامد» خورد.
در پايان اين نشست، هيات قضايي با اعلام تنفس وارد شور شد تا راي صادر كند.