امروز چون روزهاي قبل تمام ايران يكپارچه در اعتصاب بود. به‌طوري كه اخبار وضع هواي جهان را گزارش مي‌داد، اغلب كشورهاي اروپايي و آسيايي دچار زمستان سختي شده‌اند و تنها كشور ايران كه هميشه دي‌ماهش پوشيده از برف بود، اكنون در سردترين نقاط آن دمايي معادل 2 درجه زير صفر وجود دارد. كمبود نفت و وسايل سوخت مردم را به تكاپو انداخته است، در اغلب جايگاه‌هاي نفت صف‌هاي طويلي از خرد و كلان ساعت‌ها پشت درهاي بسته مي‌ماندند و حتي ساعات حكومت نظامي از پشت مغازه‌هاي بسته نفت‌فروشي‌ها تكان نمي‌خوردند. عده‌اي مردم را به صبر دعوت مي‌كنند و خواهش مي‌كنند براي همبستگي و مبارزه با دولت غيرقانوني پشت مغازه‌هاي نفتي نايستند و موجب شادي دشمن نشوند كه دشمن انتظار اين بي‌طاقتي‌ها را از جانب شما ملت ستم‌كشيده دارد. در خانه‌هايي كه چراغ گاز و شوفاژ و وسايل گرمي‌بخش مانند كرسي برقي و امثال آن نيست، زاغه‌ها و خانه‌هاي چنداتاقه مستاجرنشين جنوب شهر كه ده‌ها نفر در آن ساكنند و از همه راحتي‌هاي زندگي محروم، تنها اميدشان چراغ خوراك‌پزي نفتي است، احتياج به نفت همانند احتياج به هواست براي تنفس.
همين زمان امام فرماني صادر مي‌كند و در انتهاي فرمان مي‌فرمايند:
«... به مردم مظلومي كه در حال مبارزه‌اند اجحاف ننمايند كه اجحاف در هر حال مردود است و در اين موقع حساس اين عمل به نفع دستگاه ظلم و مخالف رضاي خداوند تبارك و تعالي است. لهذا من به‌طور لزوم مي‌خواهم كه از قيمت عادلانه تجاوز نكند و در صورت امكان به مردم بي‌بضاعت تخفيف دهند كه كمك موثري به نهضت اسلامي خودشان و موافق انصاف و مرضي خداوند تعالي است.»
در پي چنين اعلاميه‌اي كاركنان شركت نفت اطلاعيه دادند: معادل مصرف داخلي ايران نفت استخراج خواهند كرد و از صادر كردن يك قطره نفت به خارج امتناع مي‌ورزند. در همين حين گروه‌هاي چند نفري در بين مردم تشكيل شد كه در رساندن ارزاق عمومي به سايرين موثر بودند. برنج و حبوبات، گوشت و سبزيجات، ميوه و ساير ارزاق عمومي را با قيمت ارزان تهيه كرده و با تحمل و زحمت بدون هيچ‌گونه استفاده‌اي در اختيار هموطنان خود مي‌گذارند. بيشتر اين گروه را محصلين و جوان‌هاي محل تشكيل مي‌داد. همبستگي بين مردم آنچنان اوج گرفته است كه تصورش براي هيچ دولتي كه درصدد تنگناگذاشتن مردم است قابل توصيف نيست. مردم مي‌دانند كه رژيم دروغ مي‌گويد، چرا كه از فاصله 15 آبان تا 16 دي‌ماه كه ايشان معتقد هستند به گفته خود عمل كرده‌اند، شاهد جنايات فجيعي از جانب وي بوده‌اند.
علاقه‌مندان بر مزار تختي آن نام‌آور جهان‌پهلوان جمع مي‌شوند و در يازدهمين سالگرد مرگش به سوگ مي‌نشينند. هزاران نفر مرد و زن، بزرگ و كوچك كه در ابن‌بابويه مقابل «جهان‌پهلوان» گرد آمدند و گريستند و شعار «برادر شهيدم راهت ادامه دارد» فضاي قبرستان را پر كرد. تختي و تختي‌هاي بسياري داشتم كه از ما گرفتند.
هرچه را ملت داشت، برايش بدل مي‌ساختند و اصلش را نابود مي‌كردند. چرا؟ كه اصل زير بار ننگ نمي‌رفت، آنكه زود فريفته مي‌شد و به گرداب ننگ فرو مي‌رفت اصالت نداشت و اصل نبود، آنها هم كاري به او نداشتند، از او حمايت هم مي‌كردند، ولي كسي كه سخن راست مي‌گفت و زير بار ننگ نمي‌رفت، فرجامش مرگ بود.