فاطمه عمانی: روی یک مجموعه سی‌دی (لوح فشرده) که شامل معرفی و تشریح جاذبه‌های طبیعی و باستانی و تاریخی ایران است، نوشته شده: ایران، کهن‌تر از تاریخ! با خود می‌اندیشم که مفهوم این جمله چه می‌تواند باشد؟ ادعا تا کجا می‌تواند پیش برود؟ ادعای داشتن تمدن چند هزار ساله، در پیشرفت امروزی‌مان چقدر موثر خواهد بود؟ فرهنگ مان چطور؟
آیا این کهن‌تر از تاریخ بودن‌مان، باعث شده سیری صعودی در رشد خود داشته باشیم یا پس‌رفت؟ یا اینکه بی‌تاثیر بوده؟ یا اینکه دستاویزی شده است، برای توجیه اینکه ما به اندازه کافی خوب و قوی هستیم و نیازی به پیش‌رفتن و تلاش کردن نداریم؟ و آنقدر به این حرف‌ها سرگرم باشیم که به عاقبت مسابقه دوی لاک‌پشت و خرگوش دچار شویم؟! زیر باد این تاریخ و تمدن خوابیدن کافی نیست نازنین! برای عقب‌نماندن از جهان یا حداقل از دور‌وبری‌هایمان باید که تلاش کنیم.