به گزارش ايسنا، در پيام دكتر علي‌اكبر صالحي ـ وزير خارجه كشورمان ـ به «همايش ايران و اروپا؛ تجارب پيشين و چشم‌انداز پيش‌رو» كه صبح دوشنبه در تهران آغاز به كار كرد، آمده است:
در ابتدا مايل هستم از دفتر مطالعات سياسي و بين‌المللي به خاطر فرصتي كه براي بحث و هم‌انديشي درباره بررسي تجارب پيشين و چشم‌اندازهاي پيش‌روي روابط ايران و اتحاديه اروپايي فراهم كرده و مشاركت سفيران، محققان، كارشناسان، اساتيد دانشگاه و سخنرانان اين همايش تشكر و قدرداني كنم. همچنين از همكارانم در وزارت امور خارجه كه مستقيما با مديريت روابط با اروپا در ارتباط هستند ازجمله معاونت اروپا و آمريكا و سفارت‌مان در بروكسل به خاطر تلاش‌ها و زحمات‌شان تشكر مي‌كنم.
نگاهي به تجربيات گذشته نشان مي‌دهد كه روابط بين اتحاديه اروپايي و جمهوري اسلامي ايران با فرازونشيب‌هاي زيادي همراه بوده است، دو طرف در اين سال‌ها اختلاف‌نظرهايي در موضوعاتي چون جايگاه دين در عرصه سياست و حكومت‌داري، حقوق بشر، تروريسم، فلسطين و مسائل مرتبط با آن و برنامه صلح‌آميز هسته‌اي ايران داشته‌اند. با اين حال، تلاش كرده‌اند روابط‌شان را به خاطر ضرورت پيوندهاي سياسي و امنيتي، مسائل منطقه‌اي و نيز منافع تجاري و بازرگاني متقابل حفظ كنند، چنين نگاهي از جهتي موجب برگزاري چندين دور گفت‌وگو بين دو طرف شد كه در قالب‌هاي مختلف ازجمله گفت‌وگوهاي فراگير، گفت‌وگوهاي حقوق بشري، گفت‌وگوهاي مربوط به مبارزه با تروريسم و مواد مخدر و مذاكرات موافقتنامه تجارت و همكاري انجام مي‌گرفت. به عبارتي روابط بين دو طرف در مسير نهادينه‌شدن حركت مي‌كرد.
اما در سال‌هاي اخير، تبليغات منفي درمورد برنامه هسته‌ای جمهوري اسلامي ايران بر روابط دو طرف سايه افكنده و اتحاديه اروپايي علاوه‌بر قطعنامه‌هاي سازمان ملل، تحريم‌هاي يك‌جانبه‌اي را نيز عليه كشورمان وضع كرده است. اين در حالي است كه ما بارها تاكيد كرده‌ايم در پي استفاده صلح‌آميز از انرژي هسته‌ای هستيم و توليد و كاربرد بمب هسته‌ای را حرام مي‌دانيم. اتحاديه اروپايي بهتر است به جاي ساختن تصوير گمراه‌كننده و غيرواقعي از برنامه صلح‌آميز هسته‌ای ايران، به فكر خطر واقعي بمب‌هاي اتمي ذخيره‌شده در اروپا باشد.
درباره اختلاف‌نظر در مقوله حقوق بشر، واقعيت اين است كه منشا و سرچشمه نگاه اتحاديه اروپايي و جمهوري اسلامي ايران به اين موضوع، تفاوت‌هاي بنيادين دارد. جمهوري اسلامي ايران براساس آموزه‌هاي الهي و اسلامي به مقوله حقوق بشر مي‌نگرد، در حالي كه حقوق بشر مورد نظر اتحاديه اروپايي بر پايه‌هاي انسان‌گرايانه مبتني است. اين دو منشا مسيرهاي متفاوتي را هم ايجاد كرده است. ضمن اينكه هيچ كشوري نمي‌تواند مدعي رعايت كامل حقوق بشر باشد. كشورهاي اروپايي نيز، در رعايت اصول حقوق بشري كه خود مدعي‌اش هستند ضعف‌ها و كاستي‌هاي جدي و گسترده‌اي دارند. به عنوان نمونه، رفتار كشورهاي اروپايي با مهاجران، (كه نمونه اخير آن را در حوادث انگليس شاهد بوديم) با ادعاهاي آنها همخواني ندارد يا نقض فاحش حقوق بشر در زندان‌هاي مخفي سيا در اروپا يك واقعيت آشكار است؛ همچنين ما نسبت به نقض حقوق اوليه مسلمانان در كشورهاي اروپايي حساس و معترض هستيم.
مساله مهم ديگر شناختن تناقض‌هايي است كه كشورهاي اروپايي در پيوند مساله حقوق بشر و سياست خارجي‌شان ايجاد كرده‌اند. كشورهاي اروپايي در موارد متعدد نشان داده‌اند كه حقوق بشر را قرباني منافع‌شان مي‌كنند. حمايت اين كشورها از رژيم صهيونيستي كه مرتكب بدترين جنايات حقوق بشري مي‌شود، نمونه آشكاري از اين گرايش متناقض است. اتحاديه اروپايي با خارج كردن نام گروهك منافقين از فهرست گروه‌هاي تروريستي خود و پناه دادن به گروهك پژاك، رويكرد غيردوستانه و غيرمنطقي خود در مقوله مبارزه با تروريسم را به نمايش گذارده و با چنين اقدامات نسنجيده‌اي، ضربه ديگري به اعتبار خود زده و نشان داد كه در مبارزه با تروريسم صداقت ندارد.
ما خواستار رفع موانع موجود در روابط با اتحاديه اروپايي هستيم، باور ما اين است كه دو طرف ظرفيت‌هاي زيادي براي تغيير شرايط موجود و گسترش روابط دارند، دليلي ندارد نسبت به مسائلي كه قابل حل‌وفصل است، دچار افت در روابط‌مان باشيم. شرط استفاده از اين ظرفيت‌ها در خدمت روابط دوجانبه، گفت‌وگو براي رفع برداشت‌هاي اشتباه و يافتن زمينه‌هاي مشترك براي همكاري‌هاست. جمهوري اسلامي ايران آمادگي گفت‌وگو و مذاكره با چنين هدفي و در قالب‌هاي مناسب را دارد.
وزير امور خارجه: آماده ازسرگيري گفت‌وگوهاي حقوق بشري با اروپا هستيم
رئیس دستگاه ديپلماسي كشورمان منشا و سرچشمه نگاه اتحاديه اروپايي و جمهوري اسلامي ايران به موضوع حقوق بشر را داراي تفاوت‌هاي بنيادين دانست.