پییر ژانژوو شاعر، منتقد و نویسنده فرانسوی، در 10 نوامبر 1887 در خانوادهای بورژوا به دنیا آمد. بهخاطر ضعف فیزیکی و بیماریاش قادر به تحصیل در دانشگاه نبود. وی در نخستین اشعارش بیشتر تحتتاثیر آثار بودلر و مالارمه بود اما در سالهای جنگ جهانی اول اشعاری با مضامینی نظیر صلح و انساندوستی منتشر کرد. پس از گذراندن بحران روانی ناشی از دوران جنگ تمامی آثار خود را از بین برد و به سرودن اشعاری با مضامین معنوی و مذهبی پرداخت و با روانکاو خود ازدواج کرد. مهمترین رمانهای او عبارتند از: پولینا (1925)، جهان تهی (1927)، عفریته (1928) و تقوا (1931). پس از سال 1931 وی بیشتر وقت خود را صرف سرودن شعر میکرد. مجموعه اشعار او که بیشتر دارای مضامین مذهبی بودند عبارتند از: ازدواجها (1931)، عرق خون (1935). مجموعههای بعدی او عبارتند از: تاج (1949)، ملودرام (1957) و سرنوشت (1962). پییر ژانژوو در 8 ژانویه 1976 در پاریس از دنیا رفت.
زاری برای گوزن
خونآلود مثل شب، نفوذپذیر و ستودنی در هراس
بیصدا، در حوالی ما میمیری
ظاهر شو، ورای رنج و ابهام
چه با شتاب، ناتوان از گرما و عرق
شکارچی، و چه گناهکار
سایهاش و چه عاجز، عشقی
که داشت! ظاهر شو در بدنی
با موی حقیقی و
گرم. تو که میگذری از مرگ
بله تو، که زخمهایت
حفرههای عشق حقیقیمان را نشان میدهد.
با شدت ضربههای ما، ظاهر شو و برگرد
بهرغم عشق، بهرغمِ
ترشح زخم.