در حالت عادی موفقیت پرسپولیس شادی هوادارانش را به همراه دارد و بعد هم داستان تمام می‌شود ولی این بار همه چیز غیرعادی بود. با پرسپولیس مشابه تیم ملی رفتار شد و رسیدن به فینال را در حد قهرمانی جشن گرفتند حتی در بعضی از شهرهای کوچک کشورمان که صدها کیلومتر از تهران فاصله داشتند.
شاید هم با حجم اخبار منفی که این روزها به گوش مردم می‌رسد و محدودیت‌های کرونا، این از معدود فرصت‌هایی بود که خیابان بریزیم و خوشحالی کنیم.
صدا و سیما و رسانه‌های نزدیک به آن با صدای بلند دنبال آن بودند که به مخاطب القا کنند اگر به هر دلیلی پرسپولیس در این بازی‌ها موفق نشود، رابطه خاص کنفدراسیون فوتبال آسیا با عربستان سعودی مانع شده است.
پیام رسانه‌های داخلی نزدیک‌تر به دولت در سایه روشن بود: النصر ریاض، نماینده عربستان با استفاده از دلارهای نفتی می‌خواهد ناجوانمردانه حریف ایرانی‌اش را خارج از زمین فوتبال شکست دهد.
کسی به این نکته توجه نمی‌کرد که در طول این مسابقه‌ها الهلال، پرطرفدارترین تیم عربستان که به نظر بسیاری قوی‌ترین تیم حاضر در مسابقه‌ها هم بود، ۱۶ بازیکن خود را به دلیل ابتلا به کرونا کنار گذاشت.
الهلال برای مسابقه آخرش در مرحله گروهی باید ۱۴ بازیکن می‌داشت، ۱۱ نفر داخل زمین و حداقل سه نفر روی نیمکت. اما کنفدراسیون فوتبال آسیا اعتراض مسئولان الهلال رانپذیرفت و حتی وقتی از داخل عربستان بازیکنان جوان‌تر برای نشستن روی نیمکت این تیم به قطر آورده شدند باز هم اجازه شرکت به آنها داده نشد؛ آن هم در حالیکه حتی اگر آخرین مسابقه الهلال در مرحله گروهی سه بر صفر به نفع حریف اعلام می‌شد باز هم این تیم به عنوان سرگروه به دور بعدی صعود می‌کرد.
اینجا بود که باید تئوری نفوذ عربستان در کنفدراسیون فوتبال آسیا جدا سنجیده می‌شد. اما ناگهان اتفاقی افتاد که به این تئوری توطئه جان تازه‌ای داد؛ محرومیت عیسی آل‌کثیر، بازیکن تازه‌وارد و آماده پرسپولیس که در این بازی‌ها حساس‌ترین گل‌ها را زده و از عوامل اصلی رسیدن تیم به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا بود.
از نظر مسئولان برگزارکننده شادی گل آل‌کثیر در بازی مقابل پاختاکور ازبکستان، پیامی نژادپرستانه و توهین‌آمیز برای بخشی از جمعیت قاره داشت.
محرومیت آل‌کثیر فقط چند ساعت مانده به مسابقه نیمه‌نهایی و همینطور شدت مجازاتش -شش ماه- باعث شد بسیاری فکر کنند دست‌هایی در پشت پرده می‌خواهند جلوی موفقیت پرسپولیس را بگیرند.
با توجه به اینکه شادی گل آل‌کثیر در بازی‌های قبلی هم مشابه بود و به رسانه‌های داخل ایران هم گفته بود به خاطر برادرزاده‌اش این‌گونه شادی می‌کند حالا دیگر هواداران پرسپولیس نگران شده بودند.
در هر صورت پرسپولیس بدون عیسی آل‌کثیر وارد زمین شد و با یک نمایش حرفه‌ای در ضربات پنالتی حریف عربستانی خود را شکست داد. راه یافتن پرسپولیس به فینال جشن‌های خیابانی در سراسر ایران را به همراه داشت.
اما حالا دیگر این طرز فکر غالب شده بود که یک تیم فوتبال ایرانی با وجودی که مظلوم واقع شد توانست توطئه‌کنندگان را شکست دهد و به هدف خود که حضور در فینال بود برسد.
با اینکه خود آل‌کثیر در مصاحبه‌ای تلویزیونی از اینکه ممکن است شادی گلش باعث ناراحتی برخی شده باشد، عذرخواهی کرد، سلبریتی‌های نزدیک به حکومت در شبکه‌های اجتماعی شادی گل او را تقلید می‌کردند. حتی در یک برنامه مذهبی در تلویزیون دولتی یک روحانی قبل از شروع صحبت‌هایش ضمن تبریک به هواداران پرسپولیس، کنفدراسیون فوتبال آسیا (که نامش را به اشتباه اف‌آی‌سی تلفظ کرد)، حکومت عربستان و دلارهای نفتی آل‌‌سعود را متهم کرد که برای باختن پرسپولیس توطئه می‌کردند. خبرنگار جنجالی برنامه ۲۰۳۰ صدا و سیما هم که به نهادهای امنیتی نزدیک است گزارشی در این زمینه تهیه و آن شادی گل را جلوی دوربین تکرار کرد. ماجرا حالا کاملاً رنگ و بوی سیاسی پیدا کرده بود. به نظر می‌آمد عده‌ای می‌خواستند از فرصت این برد و فضای هیجان‌زده عمومی برای رقابت منطقه‌ای ایران و عربستان بهره‌برداری کنند، غافل از اینکه مجموعه‌ای از عوامل بی‌ارتباط با عربستان باعث شده بود عیسی آل‌کثیر این‌گونه محروم شود. طبق معمول آسان‌ترین راه که متهم کردن دیگران به توطئه بود انتخاب شد تا بار دیگر ضعف مدیریت و نداشتن اطلاعات درست درباره قوانین بین‌المللی ورزشی پوشانده شود. کندی کنفدراسیون فوتبال آسیا در تشکیل جلسه کمیته انضباطی، بی‌تجربگی در برخورد با پرونده‌های نظیر این در مقوله نژادپرستی و توضیحات ناکافی تیم حقوقی و رسانه‌ای پرسپولیس همگی دست به دست هم دادند تا نتیجه کار چنین شود. در مقایسه با اتفاق‌های مشابه در فوتبال سایر قاره‌ها به نظر می‌رسد محرومیتی که برای عیسی آل‌کثیر در نظر گرفته شده متناسب نبوده است و احتمالاً در آینده با توضیح کافی این محرومیت یا بخشیده یا کوتاهتر خواهد شد. اما این هم پایان ماجرا نبود. از فردای پیروزی پرسپولیس شایعه بازیکن‌های غیرقانونی مطرح شد. گفته می‌شد از آنجا که در پرونده مطالبات برانکو ایوانکوویچ، به پرسپولیس توصیه شده با بازیکن جدیدی قرارداد امضا نکند، پنج بازیکنی که در پایان لیگ فوتبال ایران با این تیم قرارداد بسته بودند از نظر قانونی اجازه این کار را نداشتند. شایعه‌ای که از دید کارشناسان مسائل اداری فوتبال از همان ابتدا بی‌اساس به نظر می‌رسید چرا که پرسپولیس تا قبل از مسابقه با النصر شش بازی دیگر انجام داده بود و در این بازی‌ها از همان نفراتی که گفته می‌شد با آنها غیرقانونی قرارداد بسته استفاده کرده بود. دو مسابقه مرحله گروهی پرسپولیس هم مقابل التعاون عربستان بود و اگر مشکلی در ثبت قرارداد بازیکنان جدید پرسپولیس وجود داشت قاعدتاً تیم عربستانی زودتر این شکایت را مطرح می‌کرد تا کار صعودش به بازی آخر مرحله گروهی نکشد. التعاون عربستان هر دو بازی را به پرسپولیس باخت. تا قبل از مسابقه با النصر کنفدراسیون فوتبال آسیا یا حریفان پرسپولیس هیچ ایرادی به این قراردادها نگرفته بودند. جالب اینکه السد قطر در سال ۲۰۱۱ به دلیل غیرقانونی بودن حضور رحمان احمدی دروازه‌بان سپاهان، با وجودی که در مسابقه‌های رفت و برگشت از این تیم شکست خورده بود موفق شد با اعتراض، تیم اصفهانی را از دور مسابقه‌ها خارج کند. رحمان احمدی در همان دوره مسابقه‌ها، پیش از سپاهان، برای پرسپولیس بازی می‌کرد. او در فاصله بین مرحله گروهی و مرحله حذفی، از پرسپولیس به سپاهان منتقل شد و به خاطر کارت زردی که در مرحله گروهی با پرسپولیس گرفته بود به‌علاوه کارت بعدی که با پیراهن سپاهان گرفت دو اخطاره شده بود و اجازه نداشت مقابل السد قطر به زمین برود. جالب‌تر اینکه بعد از حذف سپاهان تیم السد در آن دوره قهرمان آسیا شد. روشن بود اگر پرسپولیس بازیکن غیرقانونی داشته باشد باشگاه السد این مسئله را پیگیری می‌کند و از کنفدراسیون فوتبال آسیا استعلام می‌گیرد. اما احکام متعدد علیه تیم‌های ایرانی در مسابقه‌های بین‌المللی مختلف و شکایت‌های بازیکنان و مربیان خارجی در سال‌های اخیر، نگرانی هواداران پرسپولیس را بیشتر کرده بود. در نهایت کنفدراسیون فوتبال آسیا خیلی صریح شکایت تیم عربستانی را رد کرد. حالا پرسپولیس با خیال راحت مطمئن است که در فینال لیگ قهرمانان آسیا، معتبرترین رقابت فوتبال باشگاهی قاره،حضور خواهد داشت هرچند پایانی برای مشکلات حقوقی، مالی و مدیریتی‌اش دیده نمی‌شود. ماجرای لیگ قهرمانان آسیا فعلا تمام شده ولی سایه تهدید در میدان‌های دیگر بر سر این تیم سنگینی می‌کند. می‌توان نتیجه گرفت که در کل این ماجرا، بدون اینکه عربستان نقشی بازی کند، برخی طرفداران فوتبال ایران اسیر احساسات شدند و دیگران را متهم کردند. اما حقیقت چیز دیگری بود. واقعیت فقط در فضایی به دور از تعصب و هیجان‌زدگی مشخص می‌شود. فوتبال ایران در جنگ روانی به خودش باخت، مثل همیشه، با این تفاوت که این بار دستکم پرسپولیس در فینال حضور دارد و این مایه دلخوشی است.
