مصطفی داننده- در توییتر طوفان مقابله با تجاوز راه افتاد و کیوان‌. الف، مثل قارچ‌های پس از باران بیرون زد. دختران بسیاری از تجاوز او گفتند. متهم، دانشجوی رشته باستان‌شناسی بود که پس از آشنایی با دختران دانشجو در دانشگاه و یا فضای مجازی آنها را به خانه خود دعوت می‌کرد. دختران دانشجو مدعی شدند که وی مشروبات الکلی سرو می‌کرده که آنها پس از نوشیدن از هوش می‌رفتند. وقتی هم به هوش می‌آمدند که کار از کار گذشته و متوجه می‌شدند که به آنها تجاوز شده است.

طبق گفته سمیه رفیعی نماینده تهران، این مرد تا کنون به 300 تجاوز اعتراف کرده است که در این میان 30 نفر حاضر به شکایت از او شدند و تنها حدود 10نفر حاضر شده‌اند با حضور در دادسرا و قرار گرفتن در برابر متهم او را شناسایی کنند. در این میان پلیس هم موفق به کشف فیلم‌های سیاه از تجاوز به 46دختر جوان از خانه متهم شده است.

ماجرای کیوان. الف شاید فرصت خوبی برای ایستادن در برابر متجاوزین است. افرادی که فکر می‌کنند به خاطر ترس از آبرویی که طرف‌های مقابل‌شان دارند، می‌توانند دست به هر کاری بزنند.

همین الان ببینید او به 300 تجاوز اعتراف کرده و تنها 30 نفر حاضر به شکایت شده‌اند و دیگران احتمالا به خاطر ترس از آبروی خودشان وارد این ماجرا نمی‌شوند. 300 عدد کمی نیست.

شاید اگر دخترانی که بار اول در دام این جوان افتاده بودند، شکایت می‌کردند الان میزان قربانی‌های او به 300 نمی‌رسید. فکر می‌کنم قذافی هم این تعداد دختر را قربانی امیال خود نکرده بود.

باید نگاه‌مان را به تجاوز عوض کنیم. فرد مورد تجاوز قرار گرفته گناه‌کار نیست، او یک قربانی است. چرا جامعه باید به او به گونه‌ای نگاه کند که گویی او هم بخشی از این گناه بزرگ است.

خیلی از پدر ومادرها، از فرد متجاوز شکایت نمی‌کنند چون نگران آبروی خود هستند. بسیاری از آنها نگران حرف مردم هستند. «مردم چه می‌گویند؟» شاه بیت جمله‌های آنهاست.

متجاوزین در ایران به راحتی افکار شیطانی خود را اجرا می‌کنند، چون می‌دانند دختران و پسران از پُتکی به نام آبرو می‌ترسند. آبرو تبدیل به یک غول بی‌شاخ و دمی شده است که برخی از زنان حتی در برابر کسانی که در خیابان، تاکسی و مترو، مورد تجاوز کلامی یا لمس بدن می‌شوند، سکوت می‌کنند و دم نمی‌زنند.

سکوت؛ متجاوزین را دریده‌تر می‌کند. دزد اگر ببیند هر دفعه که دزدی می‌کند، کسی از او شکایت نمی‌کند و یا حتی اعتراض نمی‌کنند، حریص‌تر می‌شود و داستان سرقت‌های خود را تکرار می‌کند.

فکر می‌کنید کیوان. الف چرا از قربانی‌های خود فیلم تهیه می‌کرده است؟ برای هدف قرار دادن آبرو! برای اینکه به آنها بگوید اگر صدایت درآید، فیلم‌هایت را پخش می‌کنم تا آبرویت برود.

باید کاری کنیم که جامعه برای فرد متجاوز ناامن باشد نه دختر یا پسر مورد تجاوز قرار گرفته. احتمالا بخشی از دختران این سرزمین جمله « بابات بشنوه می‌کُشتت» را شنیده‌اند. چرا پدر اگر بشنود دخترش مورد تجاوز قرار گرفته است، حاضر است او را بکشد اما از دختر یا حتی پسرش در برابر فرد متجاوز و حرف مردم دفاع نکند؟ بسیاری از خانواده‌های ایرانی به واسطه این سنت غلط که آبرو از همه چیز مهم‌تراست، چشم خود را بر روی یک فاجعه می‌بندند.

تنها راه حل مبارزه با این افراد آموزش است. باید به خانواده‌ها آموزش داد که چگونه با این پدیده روبرو شوند. در این میان صداوسیما و رسانه‌ها می‌توانند کمک بزرگی برای مبارزه با فرهنگ غلط «سکوت برای حفظ آبرو» باشند. قوه قضاییه و پلیس هم می‌توانند به خانواده‌ها اطمینان دهند که رسیدگی به پرونده‌های شکایت آنها در امن‌ترین حالت ممکن وبدون نام بردن انجام خواهد شد.

باید به جنگ متجاوزین رفت و اجازه نداد آنها قربانی‌های بیشتری بگیرند و از حربه سکوت علیه فرزندان این سرزمین استفاده کنند.