به گفتۀ آژانس های بهداشت عمومی جهان عامل اصلی سرایت کرونا در هواپیما نشستن در میان دو ردیفی است که یک مسافر بیمار در آن نشسته است.

به گزارش سرویس خبر ویژه تازه نیوز، ایل جورناله ایتالیا در مطلبی به راه‌های انتقال ویروس کرونا در سفرهای هوایی پرداخت. در این مطلب با عنوان «هوا، وعده های غذایی و مدت پرواز: بدین ترتیب ویروس به سوی هواپیماها می‌شتابد!» آمده است: یک تیم تحقیقاتی آمریکایی دست به پژوهشی زد که در نوع خود منحصر به فرد است. در 10 پرواز بین قاره ای در آمریکا رفتارها و تحرکات افراد در بخش اکونومی کلاس مورد بررسی قرار گرفته و انتقال یک بیماری در خلال پرواز را بر پایه این داده ها شبیه سازی کردند. این تحقیق علمی که در هفته نامۀ مقالات آکادمی ملی علوم آمریکا انتشار یافت، 1540 مسافر و 41 نفر از کادر پرواز را به کار گرفت و تعداد 229 نمونه محیطی در خلال پرواز را جمع آوری کرد تا بار حقیقی عوامل بیماری زا را اندازه گیری کند. از این تحقیق بیش از 12 مورد از سرایت ویروس های دستگاه تنفسی شدید (سارس) و آنفولانزای پاندمیک ویروس H1N1 مطرح گردید.

محققان معتقدند که محال است که یک بیماری تنفسی به طور مستقیم از فاصلۀ بیش از یک متر از مسافر بیمار انتقال یابد و این سرایت کرونا به ردیف جلو یا عقب یک مسافر مبتلا محدود می گردد. بنابراین برخی سرایت ها ممکن است در خلال مدت انتظار در فرودگاه، هنگام سوار شدن یا پیاده شدن رخ داده باشد. همچنین ممکن است برخی مسافران قبل یا بعد از پرواز از منابع دیگری آلوده شده باشند.

تعویض هوا در هواپیما امری مهم تلقی می شود. در صورتی که سیستم تهویه خاموش باشد، افرادی که به فردی که سرفه می کند، نزدیکترند (1.76 متر)، در واقع 11 درصد هوای آلوده را تنفس می کنند در حالی که افراد دورتر (4 متر) در معرض این آلودگی قرار نمی گیرند.

مسأله دیگر به وعده های غذایی مربوط می گردد که در خلال آن چند دقیقه ماسک ها برداشته می شوند. این امر سرایت ویروس را آسان تر می نماید. در پروازهای طولانی که دفعات بیشتری این امر اتفاق می افتد احتمال این سرایت بیشتر خواهد شد. البته باید این موضوع را مدنظر گرفت که در مورد بیماری های مسری مانند کووید-19 و نیز آنفولانزای فصلی برای مسافران پروازهای داخلی و بین المللی به تماس های نزدیک تر محدود می گردد. بدین معنا که میزان خطر به واسطۀ طول مدت پرواز تغییر نمی کند بلکه با تماس نزدیک (کمتر از 2-1 متر یعنی در همان ردیف یا ردیف مجاور) در همان 15 دقیقۀ بدون ماسک صورت می گیرد.

به گفتۀ آژانس های بهداشت عمومی جهان عامل اصلی خطر یا سرایت کرونا در هواپیما، نشستن در میان دو ردیفی است که یک مسافر بیمار در آن نشسته است. لیکن این امر ممکن است به صورت دیگری رخ دهد. 5 مورد بالینی از ردیابی بیماری ها از زمان انتقال در هواپیماها (یک مورد سارس و 4 مورد آنفولانزا) فاش ساختند که 40 درصد انتقال در خارج از دو ردیف صورت گرفته است. این موضوع ثابت می شود که حرکت می تواند عامل مهمی در انتقال بیماری باشد.

چنین می توان نتیجه گیری کرد که الگوهای کامپیوتری انتشار فقط انتشار ناشی از جابجایی یک فرد بیمار از یک محل به محل دیگر را در نظر می گیرند. به طور قطع ورای تمامی تحقیقات، برای جلوگیری از سرایت کرونا در هواپیما نگهداشتن ماسک در خلال پرواز به طرز قابل توجهی خطرات مرتبط با ویروس ها را دور می سازد.